Onrustig geslapen. Met extra deken was het te warm en zonder te koud. De kachel van de buren sloeg steeds aan en dat maakte behoorlijk herrie. We hebben vaak op een parkeerplaats in Frankrijk of een Autohof in Duitsland overnacht en daar verwacht ik gebrom van koelwagens, maar hier niet.
Om 06.45 uur en bij 46 F (7,7C) rijden we naar Seward. Vanaf de parkeerplaats worden we opgehaald door de shuttle met chauffeur Rosie. Zij is de 3e generatie in Seward. Haar opa is begin 1900 gekomen als golddigger. Hij heeft mede de plaats Iditarod opgericht. Hij hield echter van gokken en was er niet zo goed in, dus van het gevonden goud is niets meer over. We hebben ons aangemeld voor de Fox Island Kayak en Cruise Combo en handschoenen gekocht want we verwachtten dat het erg koud zou zijn in de kayak. Om 8 uur meren we af met de Coastal Explorer.
We zijn net de haven uit met mooi, droog weer met een zonnetje en bewolking, als we een zeeotter zien. Die blijft rustig poseren. De boot blijft even stilliggen, voor zover je dat van een schommelende boot kan zeggen, zodat we foto's kunnen maken. Vlak daarna zien we een humpback whale. We hebben lekker buiten voorop gestaan. In de wind was het wel fris, maar we willen niks missen en we zijn goed gekleed. De handschoenen zijn wel fijn. De kapitein, Mike, vertelt leuk. 45 minuten later komen we aan bij Fox Island, waar een paar mensen met ons van boord gaan: wij en nog 4 anderen. De rest gaat verder met de dagcruise door de Kenai Fjord.
We worden ontvangen door gids Moira en Mary Kate, die er voor het eerst bij is. Het zijn leuke meiden. We worden aangekleed met laarzen, een regenbroek, een spatschort en een zwemvest. Ze geeft een korte uitleg en dan stappen we in de boot. Wij hebben een tandem en de dames ieder een eigen kayak. Het peddelen ging makkelijk en het was erg gezellig. Anders dan 2 bald eagles en hun nest hebben we helaas geen wild gezien. Halverwege mochten we kiezen of we aan wilden leggen op een strandje wat vroeger door de gletsjer gevormd was en waar de schade van de aardbeving van 1964 goed te zien was aan de berg en de bomen, of dat we verder wilden peddelen. Het leek ons wel lekker om de benen even te strekken, maar toen kreeg Moira via de portofoon bericht door van gids Matt, die de andere groep begeleidde, 4 boten in totaal, dat er een walvis gesignaleerd was. Dus hebben we de boot omgedraaid en zijn we op zoek gegaan. Meer dan een spuiter in de verte hebben we niet gezien helaas. Gezien de tijd zijn we toen weer richting de lodge gegaan. Tegen de stroom in was het best even werken en ik had verwacht zeker spierpijn in mijn linkerschouder te krijgen. Ze vonden ons erg goed en stelden voor om nog een klein stukje verder te gaan, om om de hoek te kijken of daar ook zeeleeuwen te zien waren. Dat was helaas niet het geval.
Om 12.15 uur gingen we weer aan land. We pelden ons uit en gingen even de gift shop in. Jan heeft hier een softshell jas gekocht. De grote boot van de cruise was inmiddels ook gearriveerd en toen werd het buffet geopend. Het was meteen druk. Wij hadden al een plekje gevonden bij de houtkachel en stonden bijna vooraan bij het buffet. Er was brood, sla, 4 dressings, boontjes, puree (hele lekkere), zalm en prime rib met jus of mierikswortel. Het smaakte allemaal prima. Zo lang de voorraad strekte kon je nemen wat je wilde. Soft drinks en koffie en thee idem.
Om 14.00 uur gingen we weer aan boord van de grote boot voor een middag door de Kenai Fjord. Een andere dan op de heenweg, nl. de Tainana met captain Heather. Tijdens de lunch was het opeens helemaal dichtgetrokken en was het gaan regenen. Wat hadden we geboft vanochtend. Sowieso, want Moira vertelde dat de tocht de dagen er voor tot 2 x toe niet door had kunnen gaan i.v.m. het weer.
Eerst zagen we een harbour seal. Toen maakte Heather vaart richting open zee. Er stond een flinke golfslag, maar wij vonden het leuk. We waren alweer op expeditie. Ze ging naar een plek waar orka's waren. We zagen er verschillende en ook humpbacks. Hier was goed te zien hoe ze samenwerken om te jagen op visjes. Ondanks de regen en de wind hebben we genoten. Ze nam de tijd en probeerde zo dicht mogelijk bij te komen. Het was niet zo dichtbij als in Moss Landing, maar dat mag waarschijnlijk niet. Dit zijn beschermde wateren. 1 orka was wel heel dichtbij en zwom zo onder de boot door. Bij de orka's was het droog en konden we dus extra genieten. Op de terugweg zette ze er flink de sokken in. Halverwege zagen we nog 3 mountain goats op de berg. Wat kunnen die op steile stukken staan zeg. We hebben lang buiten gestaan, maar toen werd er omgeroepen dat er cookies waren, dus gingen we naar binnen. Dat was heerlijk. Even zitten genieten van de net gebakken, nog warme, chocolate chip cookies die uitgedeeld werden. We waren inmiddels Seward al dicht genaderd en daarmee het einde van de tocht. We hadden best langer gewild. Om half 5 waren we weer terug en werden we door de shuttle naar de parkeerplaats gebracht.
Als we net terug zijn op de camping, zien we een shuttle van de Kenai Fjord Tours de buren van 2 campers verder thuisbrengen. Ze doen het dus wel!
Op de camping hebben we lekker een warme douche genomen en hebben daarna op bed, want de tafel diende als droogrek voor de handdoeken, met een biertje en een chippie, een aflevering van Chicago gekeken. Intussen hebben we het vlees in de magnetron ontdooid.
We maken deze vakantie wel veel foto's, maar filmen zoals anders, lukt niet erg.