We hadden de wekker gezet, maar waren al voor de wekker wakker. We hebben goed geslapen. Ik heb nog even liggen lezen en toen hebben we op ons gemakje gedoucht en ontbeten.
Vertrek 08.51 uur, 56 F (13,3 C). We gaan eerst naar het museum in Valdez. Daar maken we gebruik van de seniorenkorting voor Jan. Confronterend, maar wel $ 2,- korting. Het is niet heel groot, maar toch wel interessant. Er is informatie over de historie van Alaska (de gold rush) en de aardbeving van 1964 en de ramp met de Exxon Valdez. Met hetzelfde kaartje kunnen we ook naar de dependance, die een paar straten verderop ligt. Dit is een stuk kleiner, gaat over oud Valdez dat verwoest is door de aardbeving van 1964 en wat minder interessant dan ik verwacht had, maar toch goed voor een dik half uur.
Om kwart voor 11 vertrekken we definitief uit Valdez. We zijn amper 5 minuten onderweg en dan staan er 2 elanden langs de weg. Mooi, ik had gepland dat ik er nog 2 zou zien voordat we naar huis gaan, maar nu ga ik mijn doel bijstellen natuurlijk.
We rijden over de Richardson Hwy en dat blijkt een mooie route te zijn. We komen langs vele watervallen en de weg zelf is best goed. De omgeving wordt steeds mooier naarmate we de Thompson Pass over rijden. Prachtige bergen met sneeuw. Het weer is goed, in zoverre dat wij meestal in de zon rijden en in de verte boven de bergen wolken met buien hangen. Gelukkig niet te laag hangende bewolking, dus we missen alleen de toppen, niet het hele uitzicht. Al genietend van het uitzicht zien we op de vangrail opeens een marmot zitten. We stoppen en lopen een stukje terug. Hij blijft keurig zitten. Dan komen er opeens een hoop auto's en wij staan langs de kant van de weg. Niet fijn!
Het was zo stil de hele tijd. Dat blijkt door de roadworks te komen. Er is net weer een lading auto's vrijgegeven. We naderen de Worthington Glacier. Vlak ervoor stonden we stil voor roadworks en we vragen ons af of we de afslag wel kunnen nemen als we achter de pilot car aan rijden. Gelukkig is het voor die tijd klaar. We wandelen naar het uitzichtpunt en zien op de parkeerplaats de Duitse camper met nummerbord D don't hurry, die in Fairbanks naast ons stond.
We hebben goed zicht op de gletsjer, maar lopen er niet heen. Dat gaat helaas niet met Jan z'n blessure. Gelukkig gaat het daar heel redelijk mee, maar off road wandelen zit er nog niet in.
We rijden verder en stoppen op een parkeerplaats voor de lunch. De weg is inmiddels al slechter geworden. Aan de andere kant van de pas is de omgeving wel mooi, maar zitten we niet meer in de hoge bergen. Er volgen meer roadworks en tussen de roadworks steekt een coyote de weg over. Weer niet gelukt om een foto te maken.
Na de afslag naar de Tok Cutoff van de Richardson Hwy af, wordt de weg pas echt slecht. Geen grote gaten maar, enorme hobbels die je vaak niet aan ziet komen. We komen hele stukken niet boven de 35 mijl per uur. Dan zien we een auto langs de kant stilstaan waar geen parkeerplaats is. Dat is altijd interessant, want meestal betekent dat wild. We parkeren erachter en zien dat er in de verte een mamma moose met kind loopt. Nr. 4 vandaag dus!
Inmiddels zijn we aardig dicht bij Tok. Daar draaien we om half 6 de Sourdough Campground op en krijgen plek A 9. We draaien meteen om om nog even naar de liquor store te gaan. We weten waar die zit en zien dat er volop leven in de brouwerij (what's in a name) is. De nieuwe eigenaars zijn volop in bedrijf en de winkel is aangevuld. We nemen een klein doosje blikjes bier en 2 kleine black boxjes Cabernet Sauvignon. Een grote hebben we helaas geen tijd meer voor.
Het is lekker weer: 63 F (17,2 C) en we willen nog even in de zon zitten voor we aan het eten beginnen. Die zon gaat meteen weg en dan koelt het ook af, maar met een dikke trui aan is het toch wel lekker. We eten eindelijk weer eens op een normaal tijdstip en na de afwas schuiven we met de laptop en ijs richting bed om daar languit een aflevering van Chicago Fire te kijken. Het internet werkte de vorige keer heel aardig hier, maar lijkt er nu uit te liggen.