Eagle Preserve Float Trip Day, 16 juni

16 juni 2017

Eagle Preserve Float 

Het is goed koud als we opstaan. Snel dikke kleren aan en dan is de, door het water koken, inmiddels naar 12 C opgelopen temperatuur prima uit te houden. We gaan toch vroeg rijden, dus dan hoeft de kachel niet aan. We hebben goed geslapen en hadden het vannacht niet koud. 

Als we om 5 voor 8 wegrijden is het 4 gr. C en het regent. Dit blijft de hele ochtend zo. We rijden over een glad wegdek door een prachtige omgeving. Ruig en desolaat, precies waar we van houden. Het is jammer dat de bergen niet goed te zien zijn door de wolken, maar toch hebben we best goede vergezichten. Het is erg wijds hier. De regen gaat even over in natte sneeuw. Als we naar beneden gaan wordt het weer regen. Zo'n 10 km voor de grens zien we enorm veel bear- en moose droppings, maar we zien, net als gisteren helaas geen enkel beest. We passeren British Columbia en komen voorbij de Canadese grens. Hier ligt de Amerikaanse grens niet zo ver weg als gisteren. We laten de paspoorten zien en beantwoorden braaf alle vragen met nee, want we hebben echt niks bij ons wat niet mag. Misschien 1 ui, maar daar hebben we het maar niet over, bovendien komt die uit Alaska. We hebben gisteren in Canada niets gekocht. 





De Amerikaanse kant ziet er ook prachtig uit. Het is een afwisselende rit vandaag. Inmiddels is het even droog geweest en de temperatuur is een graad of 8 à 9. Dan gaat het flink waaien en zien we onze relaxed float trip van vanmiddag veranderen in een spectaculaire raft trip. We verwachten geen eagles te zien, want hun hoogseizoen is tussen oktober en januari, maar alles is meegenomen en een uitje is altijd leuk.
In Haines melden we ons bij het Hitch Up RV park. We hadden gereserveerd en dat was weer echt nodig. Not! We krijgen 10% korting omdat we uit Nederland komen. Wie had dat gedacht. Het is een Good Sam park, maar daar zijn we geen lid van geworden, omdat we niet vaak genoeg op een GS park zouden staan. 




We rijden meteen het dorp in en parkeren voor de supermarkt. We hebben nog brood en 1 maaltijd nodig, maar eerst wandelen we wat rond. 
Haines is net als vele andere Alaskaanse plaatsjes niet indrukwekkend, maar we vermaken ons in een paar souvenirwinkels en kopen een cadeautje voor Peter en Fré voor het halen en brengen van de auto naar het station. Dan de grocerystore in en terug naar de camping. Ook hier blijkt de sewerslang weer te kort, dus legen we de tank en rijden nog een paar meter naar achter zodat we beter staan. En evenals op tot nu toe vrijwel alle plekken, staan we meteen zo goed als waterpas. 



Tijdens de lunch horen we opeens iemand knock, knock roepen. Jan doet de deur open en daar staat Andy van de float trip. Hij vraagt of we wel willen vanmiddag met dit weer, of dat we het uit willen stellen naar een andere dag. Die mogelijkheid hebben we niet en bovendien: dit is Alaska en daar hoort ook regen bij. Andy zegt ook dat als je in Alaska binnen blijft als het regent, je altijd binnen zit. Om 14.00 uur worden we aan de overkant verwacht. 

We zijn net terug van de float trip en het was hartstikke leuk. Sam de gids was blij dat we ons niet door het weer lieten afschrikken. We gingen eerst in het busje met de boot erachter ongeveer 3 kwartier rijden. Daar kregen we laarzen en een zwemvest. Sam liet de boot te water na een veiligheidspraatje. We waren met z'n drieën, dus dat was lekker privé. Sam is jaren gids op een gletsjer in de buurt geweest en heeft veel raftervaring, ook in de sterke stroomversnellingen van o.a. de Colorado River. 
Het eerste stuk is het in de stromen en stroompjes het diepere water zoeken in de delta van de Tsirku River en de Chilkoot River. Soms moet Sam zelfs uitstrappen om de boot van een richel te duwen, maar na een poosje zitten we in dieper water. Al snel zien we onze eerste eagle van vandaag. We kunnen er goed bij komen, omdat hij op de grond zit en blijft zitten. Het is wel lastig foto's maken vanaf een schommelende, draaiende rubberboot. Het is bijna droog, dus dat valt alvast mee. Soms moeten we een beetje wippen op  de zijkant van de boot om hem vlot te krijgen, maar dat is wel grappig. In de bomen zitten ook regelmatig eagles en Sam is, zoals zo veel Amerikanen, een goede verteller en goed gezelschap. Verderop zit een eagle waarschijnlijk iets te eten wat hij net gevangen heeft, maar hij zit net te ver om het goed te kunnen zien. Sam zegt dat Andy, zijn zwager, wel jaloers zal zijn dat we er vandaag zoveel zien. Dat was niet de verwachting. Eind oktober komen hier wel zo'n 3000 eagles naartoe. Dit stuk van de rivier vriest nooit dicht en daarom kunnen ze daar makkelijk aan eten komen. In januari vertrekken de meeste weer. Zo'n 350 wonen er het hele jaar door. Helaas zien we geen beren of elanden. Wel zien we een beestje weghollen waarvan Sam denkt dat het een rivierotter is. Hij had een modderkleur en was ongeveer zo groot als de bij ons bekende otters.









Daarna waren de eagles opeens op. We hebben er in totaal een stuk of 20 gezien. Wel was het nog een leuke route. We gingen hier door een veel smaller stuk met rondom begroeiing. Het leek wel tropisch regenwoud. Het woud klopte, de regen ook, maar dat tropische was ver te zoeken. Vanochtend in Haines was het 11 gr. C. Ze vinden het hier ook te koud voor de tijd van het jaar. Aan het eind van de trip stond Dave (de chauffeur) klaar met wat hapjes en warme drankjes. Dat was ook nog even gezellig en lekker. 

Toen in het busje nog gezellig gekletst en opeens waren we bij de camping. Daar snel de kachel aangezet, want we waren koud en binnen was het ook koud. Gelukkig warmt het snel op en konden we om 18.00 uur aan een biertje. We hebben geprobeerd wat te internetten, maar dat schoot niet echt op. In een folder zagen we dat er morgen in Skagway een Summer Solstice festival is en dat lijkt ons wel wat, dus gaan we op zoek naar een camping in Skagway. Online proberen we Pullen Creek RV park te reserveren. Al bladerend en reviews lezend van de campings in Skagway besluiten we toch maar, na een korte stop in Skagway, door te rijden naar Carcross.

Na de gebruikelijke afleveringen van Chicago en de bak ijs, gaan we slapen. Het verbaast ons dat het hier veel donkerder is, alles is relatief, dan de voorgaande nachten. Dit is ook ons zuidelijkste punt.