We hebben uitgeslapen. Jan werd om 8 uur wakker en ik lag toen al een half uurtje te lezen. Eerst de boiler en de kachel aangezet en toen het warm was opgestaan. We besloten om in de camper te douchen. We zijn goede Hollanders en dan gaan we geen $ 2,- betalen voor de douche als we hem aan boord hebben. Het is wel klein, maar het lukt zelfs om mijn haar te wassen.
We hebben een rustige ochtend. Het is 54 F (12,2 C). Tijdens en na het ontbijt bedenken we hoe we verder gaan i.v.m. Valdez. Er stond behalve de tocht met de Lu-Lu Belle niets op het programma, maar dat vinden we, met het oog op alles wat we al over de aardbeving van 1964 gehoord en gezien hebben, jammer. We willen graag naar het museum in Valdez. Met wat schuiven in de route lukt dat.
Daarna vertrekken we richting Russian River Campground, want daar start de trail naar de watervallen. Onderweg stoppen we even bij een grocery store, maar behalve leuke souvenirs, alleen net niet die ik zou willen helaas, hebben ze geen verse producten. Geen banaan bij het ontbijt morgen dus. Wel hangen er een heleboel leuke bordjes op de gevel.
Bij de Russian River Campground aangekomen, staat er een file bij het loket. Dit is voor permits.
Wij gaan niet vissen en denken er dus geen nodig te hebben. Als we eindelijk door kunnen rijden, slaan we meteen rechtsaf naar de overflow parking, want het is druk. Daar staat een bordje dat je een permit nodig hebt. Ah, zo werkt het dus. We lopen terug en betalen $ 4,- en weer terug om het bewijsje achter de voorruit te doen. Dan weer terug voor het begin van de wandeling. Het is een uur of 11. Het is mooi weer, dus het extra shirt heb ik weer in de camper achtergelaten. Het blijkt een eind lopen langs de weg naar het begin van de trail van 2,3 mijl. Een kwartier later zijn we er. Het is geen moeilijk pad en het gaat geleidelijk omhoog. We zien geregeld mensen lopen en fietsers ons tegemoet komen. Onderweg komen we 2 jongens tegen die tussen zich in een net dragen met daarin 4 dikke zalmen. Een stukje verderop komen we 2 rangers tegen. Die vertellen dat er veel zalmen zijn en dat een aantal daarvan gemerkt is met een rode tag. Die worden gevolgd. Zoiets als het ringen van vogels. Behalve een ptarmiganachtige vogel zien we geen wild.
Uiteindelijk komen we bij de watervallen. Hier is een uitzichtpunt gemaakt en we zien geregeld zalmen tegen de stroom op springen. Het is indrukwekkend om te zien hoe de zalmen het doen en we vragen ons af waarom er nooit een gezegd heeft: "Jongens, dit is geen doen. We gaan terug. Vanaf nu doen we het anders."
Een klein stukje terug is een paadje met een bord "sport fishing 600 ft". Daar gaan we in en het blijkt een klein, rotsig paadje te zijn. In onze beleving is het langer dan 600 ft,maar dat is lastig meten. Ook hier komen we verschillende mensen tegen. Aan het eind kun je naar de rivier, maar daar is niks speciaals te beleven.
We gaan nog even terug naar het deck en genieten nog even van de zalmen voor we de weg terug aanvaarden.
Zoals het goede Amerikanen betaamt, komen we er ook nu weer tegen die een praatje willen maken en vooral willen weten waar we vandaan komen. Deze reis treffen we ontzettend veel mensen die in Nederland zijn geweest. We wandelen verder en wilden dat we er waren, want we hebben best honger.
Het is 3 uur als we bij de camper zijn. Daar bakken we een welverdiende uitsmijter en vertrekken naar de Quartz Creek Campground, een National Forest camping. We hadden gereserveerd, dus we kunnen zo doorrijden. Het blijkt een flinke camping te zijn met ruime, ver van elkaar af liggende plekken. De zon schijnt en we installeren de stoeltjes buiten, maar de wind maakt het toch te fris, dus vleien we ons languit op bed met een boek en een biertje. Af en toe drupt het wat, maar het zet niet door. De voeten vinden dit wel aangenaam na 12 km lopen. De bbq kan gewoon aan en we hebben een magistraal stuk vlees van Fred Meyer. Douze points!
Na de afwas lopen we nog een blokje over de camping en langs het water. We zien dat het dumpstation hier bepaald niet gratis is, dus dat doen we niet hier. Het is een korter rondje dan we dachten, maar dat geeft niet.
We redden 2 afleveringen van de Chicago's, geholpen door het ijs van Dreijers. We hebben nu Mocha/Almond. die is lekker maar niet zo lekker als de Butter/Pecan. Ondanks dat gaat het hard en staan we straks voor een dilemma. Wat te doen als hij op is?
Het was van middag 63 F (17,2 C) en bewolkt, maar wel een mooie dag.