De wekker gaat om 07.15 uur. Slecht geslapen. Aan de ene kant door Jan z'n gesnurk, aan de andere kant omdat het een koude nacht is. Met het gas aan voor water voor de koffie warmt het snel op.
Als we om 8 uur in de auto stappen, omdat we op tijd bij de boot in Whittier moeten zijn, geeft de thermometer 46 F (7,7 C) aan. Om 08.15 uur steekt er heel rustig een eland de weg over. Om 09.20 uur staan we voor de tunnel. Om half 10 mag de volgende, wij dus, lading erdoor. De tunnel is een kwartier open de ene kant op en een kwartier de andere kant op voor auto's. Het andere half uur is voor de trein, op enkel spoor, waar ook de auto's over rijden. Als je te laat bent moet je dus een uur wachten. De tunnel is ongeveer 13 mijl lang. Bij het uitstappen schoot er bij Jan een zweepslag in zijn rechterkuit. Hij kan nog wel rijden, maar lopen gaat zeer matig en vooral langzaam. Hopelijk gaat het snel beter.
Aan de andere kant van de tunnel is het miezerig.
Whittier is een klein, deprimerend (in elk geval bij dit weer) oord, ooit gesticht voor de militairen in WW II. Toen woonden er 1200 mensen, nu 220.
We checken in Whittier in voor de boot en krijgen $ 7,- terug omdat we opgegeven hadden dat de RV 25 ft was en zij hebben hem gemeten op 23 ft.
We bezichtigen Beautiful Whittier in een kwartier en gaan in de camper zitten lezen. Het inchecken leek wel wat op een vliegveld. Je moet een uur van tevoren aanwezig zijn, je paspoort laten zien en ze vragen of je gevaarlijke dingen bij je hebt. De gasflessen moeten dichtgedraaid worden. Na een poosje gaan we het boardingvak op. Dan kun je alleen nog op die parkeerplaats blijven of in het gebouw van de ferry. Als de boot komt kijken we naar het aanleggen en uitladen. Het is erg mistig in de baai, maar er wordt gezegd dat het verderop en in Valdez beter is. Het is nog steeds maar 48 F (8,8 C).
Om half 1 is het laden begonnen. Wij staan in lane 5. Inmiddels hebben we de tickets en de paspoorten al tig keer laten zien. Ook is de binnenkant van de camper bekeken om te zien of we geen verstekelingen meenemen.
Aan boord gaan we eerst naar de cafetaria om wat te eten. Het wordt een matige hot dog en een chili dog, maar het vult. Dan zoeken we een plekje. Eerst kijken we een film van ongeveer een uur over de Prince William Sound. Dan gaan we even naar buiten, waar het fris is, en dan weer naar binnen. Af en toe wordt er omgeroepen als er iets te zien is, maar meestal zijn we te laat. Wel zien we in de verte seaotters. Ik ben erg blij met de grote zoom van mijn fototoestel. Ook zien we Dall Porpoises langs zwemmen, maar die gaan zo hard dat ze niet te fotograferen zijn. Later komen we langs een stukje waar veel zeeleeuwen op de kant liggen. Het is geen cruise, maar gewoon een ferry, dus we varen snel en niet te dicht langs de kust. We varen ook een fjord in, maar keren om! Heel bijzonder. De kapitein roept om dat er te veel ijsschotsen liggen, dus gaan we onder het eiland langs i.p.v. er bovenlangs. Heel vreemd dat ze dat niet wisten, vinden wij. Lang dachten we dat het alleen vervoer van A naar B was, maar we hebben ons toch wel een poosje buiten vermaakt. Voordeel was ook dat het weer aardig opknapte. Het werd lichter en in de middag kwam zelfs de zon nog redelijk door.
Op tijd, om 19.15 uur leggen we aan in Valdez. We werden keurig van de boot gedirigeerd en de camping Eagles Rest RV Park lag op 5 minuten rijden. Het is een gravelterrein, maar het ziet er keurig en op zijn manier niet eens ongezellig uit. We werden uiterst vriendelijk ontvangen en terwijl iemand Jan hielp de camper op zijn plaats te zetten, heb ik bij de receptie onze, al gereserveerde, plek verder afgehandeld. Zelfs de slang van de riolering past!
We lopen even naar de Safeway, die naast de camping ligt, voor bananen en ibuprofen voor Jan z'n been. Het gaat erg langzaam, maar het is gelukkig niet ver.
Dan is het tijd voor een biertje en een chippie. Om kwart voor 9 zetten we de oven aan voor een pizza en schuiven even later ons bed in met de laptop voor een aflevering van Chicago Med en de bak ijs, die schrikbarend snel mindert. Net als de wijn. Die, hadden we geconstateerd, erg lekker is. Dilemma: kopen we nog voor we weggaan?
Het gaat snel nu:😢
We zetten de wekker op 08.15 uur.